راه مقدس

زن اگر فکر کند، برتر از فرشتگان است و چنانچه مکر نماید، استاد شیطان... «ادامه مطلب» ...

فرشته یا شیطان!

عقل، محل اندیشه و فکر است و مکر، ثمرهٔ نفس. هرچه فکر انسان، رشدیافته تر گردد، به ناتوانی خویش در جهان آفرینش، بیشتر پی می‌برد، و خود را ذره‌‌‌ای ناچیز در عظمت خلقت به حساب آورده، و از این روی، خویش را حقیقتا «هیچ» تلقی کرده و عددی به حساب نمی‌آورد؛ پس آدمی‌به قدرت تعقل و تفکر، از خودبینی و منیت و نفسانیت، تهی شده و هرگز به نفس خود، اجازهٔ خدعه و نیرنگ با هیچ کس نمی‌دهد.

چراکه عاقل، نه تنها از نقش نحس نیرنگ، بری و بیرنگ است، بلکه بر این باور و فرهنگ است که وقتی بومرنگ مکر مکاری، آهنگ کسی کرد، دیر زمانی نخواهد پایید که خدنگ حیات خدعه گر شده و عواقب مادی و معنوی آن، دامان زندگی خودش و عزیزانش را خواهد گرفت.

انسان صاحب عقل، به جنگ نفس رفته و با تدبر و تدبیر، راه مکاری و فریب را بر وی می‌بندد و خود را به مدد نعمت فکر، از نقمت مکر، می‌رهاند.

مکر، نتیجهٔ بی فکری و بی تدبیری است که ریشه در نفاق دارد و نفاق، میوهٔ درخت دروغ است.

فرقی نمی‌کند که دیندار، مقدس مآب و ظاهرالصلاح باشیم یا بی دین و کافر؛ تا زمانی که به راحتی آب خوردن، دروغ کوچک و بزرگ می‌گوییم و از کذب، پلی می‌سازیم برای برون رفت از مشکلات یا رسیدن به اهدافمان، بر بستر نفاق در حرکتیم، و چه بخواهیم یا نه، چه بدانیم یا خیر، منافقیم و نفاق در وجودمان، ریشه دوانده است؛ و حقیقت تلخ، این است که اهل نفاق، مدام در حال مکاری اند و منافق با مکر و فریب، عجین است.

مکر برخاسته از نفاق زاییدهٔ دروغ، زنانه و مردانه ندارد، هر دو باطل است، هر دو شوم است، هر دو خانمان سوز و آخرت خراب کن است؛ اما جنس زنانه اش دهشت انگیزتر، فریبنده تر و ویران کننده تر است؛ که مکر زن، چنان می‌کند با عالم و آدم، که نکرد شیطان با ابوالبشر و بشر، مغول با ایران و ایرانی، و اسکندر با زمین و ساکنین این کرهٔ خاکی!

زن اگر فکر کند، برتر از فرشتگان است و چنانچه مکر نماید، استاد شیطان!

نه در لطافت و رحمت، هیچ مردی به پای زن می‌رسد و نه در شقاوت و حیلت!

زن اهل فکر، خانه و خانواده ات را آباد و مصفا می‌کند، و زن اهل مکر، خاندانت را بر باد فنا می‌دهد!

زن اهل فکر، تندیسی از رقت قلب و مهربانی است و زن اهل مکر، جرثومه‌‌‌ای با قلب یخی و روح سنگی!

زن اهل فکر، منبع انرژی مثبت و آرامش است و زن اهل مکر، منشأ فتنه و آشوب و ناآرامی!

زن اهل فکر، رازدار و عیب پوش است و زن اهل مکر، خبرچین و آبرو بر!

زن اهل فکر، خوش بیان و شیرین زبان است و زن اهل مکر، بدزبان و تلخ خو!

زن اهل فکر، غبطه می‌خورد و حسرت، نه؛ و زن اهل مکر، حسادت می‌ورزد ‌و رفاقت، نه!

زن اهل فکر، صادق و حقیقت طلب است و زن اهل مکر، دروغگو و تهمت زن!

زن اهل فکر، محور اتحاد و اتصال است و زن اهل مکر، مایه افتراق و انفصال!

زن اهل فکر، چراغ روشن خانه و منزل است و زن اهل مکر، سبب ظلمت و تاریکی سرا و محفل!

زن اهل فکر، ستون خیر و انس و دوستی است و زن اهل مکر، محور شر و دوری و دشمنی!

زن اهل فکر، راهنما و همراهی همدل و هماهنگ در مسیر پاکی‌ها و نیکی‌هاست، و زن اهل مکر، راهبر و هم پیالهٔ ناپاکی‌ها و بدی‌ها!

زن اهل فکر، قناعت گری بساز و سخاوتمندی چشم و دل سیر است، و زن اهل مکر، مسرفی بهانه گیر و خسیسی سیری ناپذیر!

زن اهل فکر، زود می‌بخشد و دلی نرم و بی کینه دارد، و زن اهل مکر، مغزش بایگانی مو به موی کدورتهاست و دلی سخت و پر کینه دارد!

زن اهل فکر، دست خدا و مظهر ایثار و وفا، و جلوهٔ جلیل و جمیل کبریاست، و زن اهل مکر، پنجه‌های ابلیس خناس و خبیثه‌‌‌ای خودخواه و ناسپاس، و پر افاده‌‌‌ای محبت ناپذیر و زشت سیرت و بی وفاست!

زن اهل فکر، مادری پر محبت و باگذشت، خواهری همراه و دلسوز، همسری با وفا و مهربان، دختری همدم، مادربزرگی دوست داشتنی، مادرزن یا مادرشوهری فهمیده و گره گشا، خواهرزن یا خواهرشوهری با معرفت، عروسی پرعاطفه، خاله‌‌‌ای غمخوار، عمه‌‌‌ای خواستنی، دوستی شفیق، و مؤنثی با تمام ویژگی‌های مثبت و زنانگی‌های ارزنده، در هر نسبت و جایگاهی است؛

و اما زن اهل مکر، فرقی نمی‌کند، مادر باشد یا خواهر، همسر باشد یا دختر، مادربزرگ باشد یا مادرزن و مادرشوهر، عروس باشد یا خواهرزن و خواهرشوهر، خاله باشد یا عمه، دوست باشد یا در هر نسبت و جایگاه دیگری، او را مؤنثی با بسیاری از ویژگی‌های منفی، خواهی یافت که زنانگی‌های کثیف نفس محورش، از او دیو سیاهی و هیولای تباهی ساخته است!

که زن اهل فکر، گل بی خار است و دوای هر بیمار و غمگسار هر دل زار؛ و زن اهل مکر، گل گوشتخوار است و زهر کشندهٔ مار و حیوانی درنده و‌هار!

آری! زن، گل است؛ یا گل مکرمهٔ گلشن بهشت، و یا گل مزبلهٔ گلخن جهنم بدسرشت.

زنان، ثروتهای گرانبهای خلقت، گنجینه‌های لایزال آرامش و محبت، و واسطه‌های پر قدر و منزلت رحمت و سعادتند، اگر اهل فکر باشند، نه مکر؛

که مکر زن از او، فتانه‌‌‌ای قُطّامه، قدّیسه‌‌‌ای ابلیسه، و طنازی خانه بر انداز خواهد ساخت...

دامان زن اهل فکر، به اعلاعلیین و معراجت می‌برد، و دام زن اهل مکر، به اسفل السافلین زمین گرمت می‌زند.

زن اهل فکر، به عالمی‌می‌ارزد و زن اهل مکر، به کاهی، نه!

هرچه در توان داری و هرچه از دست و زبانت بر می‌آید، برای زن فکور، انجام بده، که برای زن اهل فکر، باید جان داد؛

اما از زن اهل مکر، و زنان حیلت پیشه، بپرهیز، خواه مادرت باشد! که زن مکار و حیله گر، اعظم بلایا و اکبر نکبتهاست!

زن فکور، زنی پارسا و خوش طینت است که در کنارش آرام می‌گیری و رشد می‌کنی؛ صبوری و تغافل می‌آموزی؛ مؤدب به آداب انسانی و اخلاق الهی می‌گردی؛ جان میگیری و جان بخشیدن می‌آموزی؛ رشد می‌کنی و به تعالی و کمال، می‌رسی؛

اما زن مکار، چنان بالهای پرواز معنوی ات را می‌چیند که زمین گیر و درگیر نفس و نفسانیات شوی، و چنان فریبت می‌دهد و سرگرم اباطیلت می‌کند که مسیر حق و حقیقت را گم کنی؛ که خدعه‌های زنانه حتی می‌تواند، شیطان و شیطان صفتان را نیز غافلگیر کند!

در خوشی و ناخوشی، در نقصان و فزونی، در پستی و بلندی، در غم و شادی، در تنهایی و جمع، و در هر حال و احوالی، زن اهل فکر، پناهی دلخواه و مأمنی امن است؛ اما از زن اهل مکر، در همه حال باید دوری نمود و گریخت و به خالقش پناهنده شد که حق این است تا بگوییم: از مکر زن باید به خدا پناه برد.

زن می‌تواند آسیه، همسر فرعون؛ مریم، مادر عیسی؛ خدیجه، همسر محمد(ص)؛ فاطمه، همسر علی(ع) و مادر نسلی از معصومین(ع) باشد یا همسر لوط و ابولهب!

زن می‌تواند حقیقتا و در عمل، طریقتی فکور و فاطمی‌در پیش گیرد و محل خیرات و برکات باشد، یا در راه بیراه مکر و مکاری قدم بگذارد و منشأ ظلمات و بلیات!

زن می‌تواند جنان باشد یا زندان! اینکه یک زن، تلاش کند تا جنت جانبخش بیافریند یا جهنم جانگیر، به این بستگی دارد که از قوهٔ عقل و قدرت فکرش بهره بگیرد، یا از دریچهٔ نحس مکر و حیله وارد شده، و سوار بر مرکب خدعه، در جادهٔ نفسانیات بتازد!

زن، زندگی است؛ زن، زاینده است؛ زن، زنانگی‌هایی دارد که قلم را قدرت نگارشش نیست و زبان را توان بیان...

زن، فکرش، زندگی را روشن و شفاف می‌سازد، و مکرش، تیره و تار!

زن را فکرش، زایندهٔ خیر می‌سازد، و مکرش، مولد شر!

زنانگی‌های یک زن از او، لعبتی تماشایی و صنمی‌اهورایی می‌سازد، چنانچه وی را عروس فکرش، خرامان کند؛

یا بالعکس، او را منحرفی انحراف آفرین و خدعه گری خودبین می‌نماید، چنانچه وی را ابلیس مکرش فرمان دهد!

ای زن!

اینکه مرید فکر باشی یا فرمانبر مکر، به خواست خودت بستگی دارد؛

ببین چه هستی؟ بخواه چه باشی؟

فرشته یا شیطان!

إِنَّ کَیْدَ الشَّیْطانِ کانَ ضَعیفاً(نساء/۷۶)

إِنَّهُ مِنْ کَیْدِکُنَّ إِنَّ کَیْدَکُنَّ عَظِیمٌ(یوسف/۲۸)

لاَّ تَصْرِفْ عَنِّی کَیْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَیْهِنَّ وَ أَکُنْ مِنَ الْجاهِلین(یوسف/۳۳)

وَ مِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَد(فلق/۴)

مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنثىَ‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَوةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا کَانُواْ یَعْمَلُون‏(نحل/۹۷)

یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى‏ وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ(حجرات/۱۳)ِ

لینک مطلب:

http://rahemoghaddas.blog.ir/post/349